tyaga

laglag na ang
kamay ng orasan
sa busstop
kung saan matyaga
sya nagaantabay
sa pag-uwi nya,
aywan kung sya'y
kilala o mamumukhaan pa

ngunit iyon ang
kanyang lakas at hina:
walang inip
walang kaba
asa na darating sya
dala sa dibdib ang
kaniyang puso, puso
pusong bigay nya,
hindi sa busstop
kundi sa krus na daan,
nang walang pilitan

walang inip
walang kaba
patuloy na aabang
sa walang patlang na
dating-alis ng sasakyan
at sa kanya na iibis
kaya? o magpapatuloy
sa paglalakbay

tanggap niya, totoo
sya na nagmamahal
walang panahon
walang sasakyan
walang bustop
na kabagot-bagot
na kasuklamsuklam
bagamat laglag na
ang kamay ng orasan