Mangyari’y di mangulila
Sa iyo gayong inulila
Gayong hindi: pagkat sariwa,
parang kani-kaninang tuwa
ang taginting ng tinig naulinig
na siphayo sayang alingawngaw
sa mga awiting angkin ng kaluluwa
mo’y pagsuyong di nagmaliw
at poot sambulat ng masuyo
nangangatal na labi at lalamunan
pagdiriwang mistula
mapagpalaya sa pakikihamok
personal at impersonal
nagpupuyos na pakikipagtuos
sa mapaghamon mapag-imbot
gayong tinig lamang, at himig
titik ingit iyak bulong
sariwang-sariwa:
lagapak ng sapak
ng mga awit
ng mga kataga nanunuot
sa kuyukot ng kamalayan
may kilit’t kurot
sa kanilang walang saysay
sa pagsulong ng kasaysayan
hanggang sa dulo
hanggang sa katotohanan nito
sa kalabit sa litid ng ating gitara
may pipitlag sa dibdib
natin: luwal ay taginting
awiting kalayaan, nagpupumiglas
kumawala
mangulila sa iyo’y
di mangyayari gayong inulila
bagkus mananatiling padiriwang
sa buhay mo habambuhay,
gayong buhay sa puso
ang mga tunog at alaalang
di inulila.
No comments:
Post a Comment