Wednesday, December 14, 2011

ampalaya


kung ang mukha mo
ay ampalaya
tiyak, hindi mo 
naranasang malamukot
ang mukha mo ng mga 
daliring kinutingting ni Belo
o, mamusarga kaya
ang nguso sa halik
ng ngusong
gawa ni Calayan
o, ma-blak ay 
sa suntok ng selos
ni Jinkee Pacquiao

Lalo ka pa kung 
di tumitibok ang
ang puso mo 
tiyak, di ka pa nakasakal
ng leeg
ng chicken joy
o mamaga ang pisngi mo
sa sampal
(take that! take that!)
o malasing
sa dalawang case  
ng Red Horse
o magtangkang tumalon
mula sa 2nd floor ng
Palma Hall sa UP
(walang pipigl! walang pipigil!
Aym warning yu!)

dahil nga
mukha kang
ampalaya, at
asa ka pang
maso-solb
ng botox
ang pileges
na kinahig ng 
mga buwitre

Wednesday, December 7, 2011

tyaga

laglag na ang
kamay ng orasan
sa busstop
kung saan matyaga
sya nagaantabay
sa pag-uwi nya,
aywan kung sya'y
kilala o mamumukhaan pa

ngunit iyon ang
kanyang lakas at hina:
walang inip
walang kaba
asa na darating sya
dala sa dibdib ang
kaniyang puso, puso
pusong bigay nya,
hindi sa busstop
kundi sa krus na daan,
nang walang pilitan

walang inip
walang kaba
patuloy na aabang
sa walang patlang na
dating-alis ng sasakyan
at sa kanya na iibis
kaya? o magpapatuloy
sa paglalakbay

tanggap niya, totoo
sya na nagmamahal
walang panahon
walang sasakyan
walang bustop
na kabagot-bagot
na kasuklamsuklam
bagamat laglag na
ang kamay ng orasan

Saturday, December 3, 2011

hintay

matagal nyang
hinintay
ligaya iyong
nalasahan na
sa labi
hindi pa man,
tinyagang limliman
parang itlog

at sa pagbiyak

ingat na hinagilap
higpit-luwag sa palad
kundi'y ikamamatay
ng ligaya dahil
siya nga
siya na nga
kay tagal hinintay
binuo, binuno
sa kaibuturan
kung saan
sa dibdib

at lumipad

naghintay muli
siya, buong tyaga
sa lasa ng sarap
ng pait
sa kaniyang labi
sa kaniyang puso
Creative Commons License
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivs 3.0 Unported License.